Gert Stiekema na 39 jaar weer achter het bord

‘Dammen nog steeds een leuk spelletje’
Eén van de 84 deelnemers aan het NK dammen voor veteranen in Delft is Gert Stiekema. Gert wie? Hij vindt het zelf een niet onlogische vraag. “Ik heb 39 jaar niet gedamd, zelfs het dammen niet gevolgd. Maar ja, het is toch een leuk spelletje”, zo heeft de 60-jarige Leidschendamse herintreder zo dit jaar ervaren. Zojuist heeft hij in het Grotius College tegen Bert Schomaker zijn
eerste punt gehaald en weet hij dat hij ‘het nog wel kan’.

Hij is geboren in Kloosterburen (Gr.) waar hij leerde dammen van zijn overbuurman die clubspeler was. Hij kreeg er lol in, schafte zich een damklok aan en speelde serieuze partijen met de buurman en was ook actief met schooldammen. Clubspeler werd hij echter pas toen hij in Wageningen aan de Landbouw Hogeschool ging studeren. Er was toen een infostand van WSDV met Jozef Linssen. En zijn hospes was Gerrit Kleinrensink met zijn dammende broers Derk en Henk. Toen heb ik drie jaar bij WSDV gespeeld, één jaar in het tweede team en twee maar in het de eerste tiental.

Geert van Dijk
Ik kreeg daar training van Arie Janssen van Doorn en soms ook van de grote Geert van Dijk. Ik heb één keer remise tegen hem gespeeld. Hij vond toen wel dat ik zo defensief had gespeeld”, lacht Stiekema. Hij deed ook een keer – zonder al te veel succes overigens – mee aan het Nederlandse studentenkampioenschap. “Daaf Kasse was daar ook van de partij. Hij herkende me nog”.

Omdat hij naast zijn studie ook nog op behoorlijk niveau voetbalde werd het dammen hem te veel. Uiteindelijk kroop toch het bloed waar het niet gaan kan. Vorig jaar zag hij dat het veteranentoernooi in Voorburg werd gehouden met Arie Janssen van Doorn als deelnemer. Stiekema, werkzaam in de tuinbouwinnovatie: “Het begon weer een beetje te kriebelen. Ik vroeg Arie of dammen nog wel iets voor mij zou zijn. Hij vond dat ik er open in moest gaan. Gewoon voor de lol spelen en kijken wat er gebeurt”.

Wel, hij nam contact op met Jan Kok en mocht van hem een poosje bij Hofstad komen oefenen. “Mijn eerste partij eindigde in een verdienstelijke remise met Dion van Bommel. Hij zei dat hij niet had gemerkt dat ik zo lang niet had gedamd. Ik voel me thuis bij deze club”.

Intussen had hij ook het digitale dammen ontdekt en ging op de computer flink aan de slag. En? “Wel ik merk dat ik het nog steeds een leuk spelletje vind en er plezier in heb. Ja, ik ben weer gewonnen voor het damspel”.

Wildwest
Op de eerste dag met een dubbele ronde was Radjinder Jharap na een kwartiertje al klaar met Arie Stoorvogel waarna beide spelers voor de middagronde begon nog ruim vijf uur de tijd hadden om te genieten van al het moois dat Delft heeft te bieden. Intussen was Victor Foss al toegezongen maar de jarige Rotterdammer kon zichzelf geen passend cadeau geven. In een wildwest-partij wist hij weliswaar de dam van ‘thuisspeler’ Radjen Kalloe met schijfwinst af te pakken maar moest zich na een doorbraak toch gewonnen geven.

Na drie van de acht ronden gaat Edwin de Jager als enige met de maximale score op kop. Hij zette eerst een bekend klassiekje om in winst omdat René van Oosterhout de theorie niet kende. Daarna overklaste de import-Zeeuw André van der Kwartel. Arie de Bruijn zet keurig zijn terreinwinst tegen Fred Passchier om in winst maar mocht niet mopperen over zijn ‘gestolen’ punt – na bijna vijf uur spelen – tegen de goed en agressief spelende Juan Camelia.

Daaf Kasse profiteerde bekwaam en snel van een verkeerde opbouw door Joop Burgerhout. Tegen Cock van Wijk werd het bloedspannend. Na een grote afwikkeling leek de titelverdediger het gelijk aan zijn zijde te krijgen maar hij kon zij prooi niet de strot doorbijten. Ook Paul van der Lem en Ruud Kloosterman incasseerden tegen elkaar hun eerste verliespunt en dat gold ook voor Radjinder Jharap en Francis Tholel.

Frank Teer trok aardig bij met overwinningen op de WSDV’ers Wim van Mourik en Arie Janssen van Doorn, die in het eindspel onder de druk bezweek. Anton Schotanus daarentegen haakte voorlopig af door remises tegen Hans Kreder en Leo van der Laan. Een bizar incident bij Peter van der Stap en Theo van der Hoek. Beiden blunderden meteen na elkaar waarna de Brabander het 4-om-2 eindspel nog remise wist te houden. Harry Zandvliet (‘Ik gaf er net als gisteren geen cent meer voor’) wist net als tegen Frank Teer nu tegen tegen Andrew Tjon A Ong met een schijf achter nog een punt binnen te slepen. Tegen Bert Dollekamp lukte het de Europese veteranenkampioen wel een goede positiepartij de terechte beloning te geven.

Anton Kosior kwam tegen Harry Clasquin in een slecht klasiekje terecht maar de Dordtenaar die in Salou twee keer op rij remiseerde met wereldkampioen Georgiev, heeft wel voor hetere vuren gestaan.