Voor Hedwig Callender is elke partij een feestje

‘Je mag me gerust een heel groot liefhebber noemen’
‘Een mooie partij’ was het eerste wat Hedwig Callender zei nadat hij Bert Schomaker met zijn overwinning had gefeliciteerd. “Ik kon mijn geliefde opsluitingsspel spelen en vond dat weer zeer leerrijk. Daar heb ik echt van genoten”. Het is de 77-jarige Haagse dammer ten voeten uit. Hij vertoeft op het NK veteranen weliswaar in de onderste regionen maar elke partij is, ongeacht het resultaat, weer een feestje voor hem. “Ik ben geen hakker maar hou van avontuurlijk spel. Ja, je mag me best een heel groot liefhebber noemen”.

Hij leerde thuis in Suriname dammen van zijn vader die op zaterdag met zijn negen kinderen placht te spelen. Hedwig was de de eerste die hem wist te verslaan. Hij werd lid van het Jeugdcentrum waar hij ook voetbalde, kreeg les van kampioen Jules Valois Smith en nam een paar keer deel aan de Surinaamse jeugdkampioenschappen waarop hij echter niet in de prijzen viel.

Zijn andere liefde was atletiek. Hij was met 2.06 even houder van het Surinaamse jeugdrecord op de 800 meter en vertegenwoordigde zijn land op die afstand op de eerste Koninkrijksspelen in 1966. In Den Haag moest hij die hobby echter opgeven in verband met zijn opleiding tot motoragent. Dammen lukte echter nog wel. Hij werd lid van het toenmalige SWZDV waar hij tot zijn
verbazing de de eerste acht partijen ongeslagen bleef. Zijn eerste toernooi was een damdag in Alphen a/d Rijn waar hij zijn groep won dankzij een overwinning, met een schijf achter, op de toen geduchte Fred Ivens. Hij noemt het ‘een van zijn hoogtepunten’.

Vriendendamkring
Ook kwam hij over de vloer bij de beroemde Haagse damsociëteit De Vriendendamkring van Arie Storm. “Sijbrands, Baba Sy, Kuyken, ik heb ze daar allemaal gezien. Er kwamen daar heel sterke dammers en heb daar heel wat keren fors verloren”.

Hij was ook een poosje actief bij Mariahoeve waar grootmeester Freek
Gordijn lid van was. Thans heeft hij het prima naar zijn zin bij Hofstad, een fusieproduct van DC Den Haag en De Hofstad Dammers waarin onder meer ook het roemruchte RDG is opgegaan. “Ik heb daar hetzelfde goede gevoel als bij mijn de eerste club SWZDV. Clubkampioen zal ik nooit worden maar ik heb daar wel gewonnen van Frits Luteyn, Pertap Malahé en Gerard de Groot. Ja, ik kan wel wat”, vertelt hij lachend”. Hij is geen held op de computer maar is live altijd voor een spannend partijtje te porren. Voor de onderlinge competitie van Hofstad, het ZHDB-kampioenschap, het nationaal C-kampioenschap in Westerhaar of hier in het Delftse Grotius College voor het veteranenkampioenschap. “Dat vind ik elk jaar weer een leuke ontmoeting, een weerzien met oude bekenden”.

Yo Willy
Zo’n oude bekende is Willy Heeringa. In een ver verleden won hij twee keer brons op het Nederlands jeugdkampioenschap, is gestopt maar heeft na dertig jaar de damdraad weer opgepakt. De voormalige Fries woont al enige tijd in Delft waar hij bij DOS damt. Op dit toernooi komt er af en toe weer een glimp te voorschijn van de sterke dammer die hij ooit was. Hij kreeg daarbij gistermiddag de steun van zijn kleindochter en schoondochter die een groot spandoek met de tekst ‘Yo Willy’ uitrolden en daarmee voor enige consternatie in de damzaal zorgden. Heeringa: “En dat precies op het spannendste moment van mijn partij”. De support hielp echter niet. Cor
Westerveld had het laatste woord.

Spannend
Bovenin is het met nog één ronde te gaan ongemeend spannend. Na de ochtendronde ging het aantal koplopers van zes naar negen. ‘s Middags maakte Frank Teer zich als eerste uit dit groepje los. Na een remisepartij met wisselende kansen tegen Jeroen Kos toonde hij zich technisch en tactisch superieur aan Boike Mathoera. Hij staat nu alleen op kop met tien achtervolgers in zijn nek. Kos op zijn beurt leek Theo van den Hoek van het bord te drukken maar de oud-bondsvoorzitter, die zich in de zesde ronde nog net Radjinder Jharap van het lijf had weten te houden, verdedigde zich creatief en met succes.

Daaf Kasse maakte ‘thuisspeler’ Radjen Kalloe een illusie armer en remiseerde met Anton Schotanus, die tegen Edwin de Jager op beton stuitte. Beiden gaan nu met een punt achterstand de slotronde in. Dat geldt ook voor Andrew Tjon A Ong die tegen Edwin de Jager (ook remise met Jharap) op beton stuitte.

De enige die zich nog naast Teer op kop had kunnen nestelen was Arie de Bruijn. De 60+-kampioen van vorig jaar ging volop mee met het provocerende spel van Radjinder Jharap, rukte zelfs op naar de zevende rij maar verspeelde zijn vermoedelijk winnende oordeel door voor een verkeerd plan te kiezen. Vitalia Doumesh rukte verder op door Francis Tholel klassiek
beentje te lichten.

Voor morgen staat als apotheose op het programma: Teer – Doumesh, De Jager – Kosior, Van den Hoek – Schotanus, Jharap – Tjon A Ong, De Bruijn – Leo van der Laan, Kasse – Kos.